Nieuw-Zeeland: Queenstown tot Wellington

Ook ons Nieuw-Zeeland avontuur zit er helaas al weer bijna op.... De tijd gaat inmiddels echt heel erg snel en af en toe kunnen we het dan ook gewoon niet bevatten wat we allemaal doen, zien en gezien hebben.

We maken nog altijd ook genoeg mooie dingen mee, dus hier volgen weer een paar ervaringen!

We waren gebleven in Wanaka. We hadden daar voor het eerst weer eens een enorm groot en fijn bed met eigen badkamer. Vandaag dus maar eens 'uitgeslapen'. Omdat we ver moeten rijden en over een aantal bergpassen moeten, rijden we rond 11 uur weg. Eindbestemming vandaag is Fox Glacier. We stoppen onderweg nog bij een lookout over nog een prachtig meer, the Blue Pools (die zijn alleen door het kolkende regenwater niet blauw maar bruin) en de Thunder Creek Falls. Een enorme waterval, onder andere ook door het vele regenwater. Het weer is onderweg dan ook behoorlijk veranderd dus de watervallen zien we uiteindelijk echt overal van de bergen stromen. Eenmaal in Fox Glacier rijden we eerst langs de Fox Glacier Guiding voor een tour op de glacier morgen. Aangezien de tours deze dag niet zijn doorgegaan vanwege het slechte weer zijn er nog maar een paar plaatsen beschikbaar de volgende dag en kunnen we helaas niet de dagtour doen. Het wordt uiteindelijk dan ook de halve dag in de middag.

Daarna naar het hostel en omdat het daar niet echt heel gezellig is besluiten we de eerste de beste kroeg op te zoeken en de rest van de zondagmiddag met een biertje voor het vuur door te brengen. Ook dat blijkt in dit shithole (Bas woorden) geen eenvoudige opgave, maar uiteindelijk vinden we toch iets aan het einde van de straat. Daar eten we uiteindelijk ook wat voor we teruggaan naar het hostel en nog even tv kijken.

Die nacht worden we om 5:15h gewekt door het brandalarm (altijd gezellig). Waarschijnlijk omdat iemand stond te douchen en de fan niet had aangezet (er stond overal met koeieletters dat dit een bekende veroorzaker is van het afgaan van het brandalarm, maar goed). Na 5 min is die tering herrie eindelijk uit en kunnen we weer slapen (voorzover dat nog lukt). Na het ontbijt gaan we dan ook snel weg richting Lake Matheson. Daar heb je een mooie lookout op (wederom) Mt. Cook, maar dan van de andere kant. HEt uitzicht valt door de bewolkng tegen, maar als de wolken heel iets opstijgen krijgen we het gelukkig toch op de foto. We drinken daar koffie, bezoeken de gallerie en gaan rond 12 uur terug naar Fox Glacier voor onze ice tour. Deze begint met het aanmeten van bergschoenen die je kan lenen (Bas mag zijn Timberlands aanhouden) en een busvervoer naar de voet van de Glacier. Eenmaal daar verteld onze guide dat begin januari zoveel regen is gevallen dat een deel van de glacier is ingestort en er een heleboel landslides zijn geweest, waardoor de weg om het ijs op te komen nu niet meer bestaat en we een alternatieve route moeten volgen. Verder vertelt hij vrij veel over het ontstaan van Glaciers, van de omgeving etc. Erg leuk. Na een uurtje zetten we dan eindelijk voet op het ijs. Heel anders dan sneeuw en ook heel anders dan schaatsijs. We wisten in het begin niet zo goed hoe het zou zijn, maar we vinden het allebei toch heel cool (letterlijk en figuurlijk) en bijzonder. Na een uurtje op het ijs gaan we terug richting Fox Glacier waar we snel de auto pakken en met gierende banden het gehucht verlaten richting Franz Josef Glacier.

In Franz Josef is het hostel een stuk levendiger en gezellig en een mooie bijkomstigheid is dat ze ook een sauna hebben. Daar maken we na het eten dan ook nog even gebruik van voor we gaan slapen. We merken toch wel redelijk mooie benen te hebben, ondanks dat we als we het voor het zeggen zouden hebben de volgende keer toch graag de dagtour zouden doen.

Op dinsdag 15 januari beginnen we met een wandeling naar de voet van de Franz Josef Glacier. Je kan hier aleen het ijs op via een helikopter omdat 3 jaar geleden zo'n groot deel isingestort dat het bijna 3 uur lopen is voor je echt het ijs op kan. Deze helikopter tour hadden we wel gewild, maar was qua prijs zoveel duurder is dan Fox Glacier dat we uiteindelijk dus voor het laatste hebben gekozen. De wandeling naar de voet is nu ook al 1,5 uur heen en terug, maar wel mooi (zeker ook omdat het redelijk
is opgeklaard).

Na de wandelyocht beginnen we aan wederom een lange rit naar Westport.
Onderweg stoppen we in Hokitika voor lunch en doen we vanaf Greymouth 1 van de beste scenic drives ter wereld (volgens Lonely Planet). Wij zijn het hier inmiddels redelijk mee eens. De uitzihten p de rotsachtige zee zijn prachtig met name ook omdat de zee vandaag nog vrij wild is. We stoppen dan ook nog bij Pukitika voor de pancake rocks en de blowholes. Hier zijn rotsen die er uitzien als opgestapelde dikke pannekoeken die zo zijn gevormd door erosie van wind en zeewater en blowholes waar met vloed het water doorheen schiet. Het is net geen vloed maar, maar het water klotst en schiet nog behoorlijk. Heel mooi!
Daarna snel door naar Westport. Het hostel is in een soort van oude mansion. Heel knus en gezellig. Stikt er (uiteraard) ook van de Nederlanders en Duitsers.... Vervolgens lopen we nog even het stadje door. Er zijn namelijk 'prachtige luchten' aldus Bas (Harmen snapt wel wat ik bedoel ;)).... haha

Woensdag 16 januari begin ik met het knippen/scheren van Bas haar (ja,ja, ook op Facebook opmerkingen wordt actie ondernomen Imelda).
Daarna rijden we naar de cape bij Westport voor het spotten van zeehonden. Er zijn er echt een heleboel! Vervolgens vervolgen we onze weg richting Nelson. We stoppen nog bij de Buller Gorge voor de langste swingbridge van Nieuw-Zeeland (110m). We lopen daar nog een wat rond en rijden dan snel verder. In Nelson besluiten we eens uit eten te gaan. De beste pizzeria van Nieuw-Zeeland schijnt daar te zijn genaamd Stefano's. Dit blijkt inderdaad te kloppen. Ze zijn behoorlijk Pasquale waardig, maar er zijn daar ook echte Italianen aan het roer, dus dat scheelt. We willen daarna nog wel naar de film, maar omdat we dan 2 uur moeten wachten besluiten we toch terug te gaan naar het hostel. Dit blijkt achteraf maar goed ook, want we hebben de deur op slot en de sleutel binnen laten liggen, dus we moeten de eigenaar laten komen. Dit is om 20 uur nog ok, maar had ik me rond 23.30 toch iets minder relaxed over gevoeld.....

De dag erna gaan we terug naar het centrum van Nelson. We bekijken het museum, de cathedraal (zeer kil), drinken koffie en eten voor lunch opnieuw bij Stefano's (laatste kand voor echt goede pizza, dus die grijpen we!). Daarna rijden we door naar de Marlborough Wine Region met als eindbestemming vandaag Renwick. Bij deze accomodatie is ook een tennisbaan, dus we gaan 's middags nog even een uurtje tennissen. Daarna bekijken we alvastwelke wijnboer we de volgende dag willen bezoeken. De keuze is uiteindelijk gevallen op Brancott Estate. Daar hebben we namelijk al wat wijn van gedronken en zij hebben een soort van masterclass in Sauvignon Blanc.

Goed, de volgende dag dus naar de Brancott Estate. Bas heeft er eerst niet zoveel zin in, want alles gaat hem op het moment een beetje te snel..... Eenmaal daar krijgen we eerst een video over de estate en het verbouwen van wijn in Nieuw-Zeeland in het algemeen. Daarna krijgen we een prive (we zijn namelijk de enige twee) class in Sauvignon Blanc met uiteraard het bijbehorende proeven van 5 verschillende soorten. Ook Bas vind het uiteindelijk toch best leuk en we kunnen uiteraard weer niet weg komen zonder ook een flesje te kopen (het wordt de organic version waarmee we ook nog een goed doel - het behoudt van de Valk - steunen). Daarna rijden we half zwabberend (nee grapje, we hadden in totaal maar iets van een glas op) door naar Blenheim. Daar lunchen we even wat en drinken we koffie. Vervolgens naar onze eindbestemming op het Zuidereiland: Picton. Hier leveren we de auto in en beginnen we in het hostel maar weer eens met wassen en vervolgens het inpakken van onze tassen. Na ruim 2 weken met een auto liggen de spullen namelijk nogal los in verschillende tasjes, dus de grote vraag is altijd weer of we dat allemaal terug in 4 tassen (2 backpacks, een rugzak en een schoudertas) kunnen krijgen. Het gaat steeds moeizamer, maar het is opnieuw gelukt.

Vandaag met al onze tassen eerst een stukje naar de ferry gelopen (gelukkig maar 5 minuten). Onderweg vraagt Bas zich nog wel af hoe het toch kan dat wij altijd zoveel zooi mee hebben, maar een ander verklaring dan dat wij dat gewoon niet kunnen, met weinig spullen reizen, heb ik niet. Seriously, wij kunnen dat gewoon echt niet.....!

Hoe dan ook, vandaag dus met de Interislander Ferry naar Wellington. De ferry gaat eerst door de Marlborough Sounds. Prachtige route, waarbij de flora op de bergen om ons heen langzaam veranderd. Na de sounds varen we door de Cooks Straight (je ken them wel, vernoemd naar Captain Cook, wiens voetsporen we al sinds Zuid-Afrika volgen), en daarna de baai van Wellington in. De hele boottrip duurt ongeveer 3 uur. Om half 2 zijn we dan ook aan de overkant en daarmee dus ook op het Noordereiland!

Vanaf de boot kunnen we met een shuttle bus van de Interislander naar het treinstation van Wellington. Vanaf daar besluiten we naar het hotel te lopen. Dat blijkt uiteraard verder dan gedacht en met alle tassen een zware opgave. We stoppen onderweg 2x op een bankje maar komen uiteindelijk lopen bij het hotel aan. Hoe we dit in Zuid-Amerika gaan doen weten we nog niet.... Want dat het zo niet vol te houden is, is nu wel duidelijk. Waarschijnlijk dus toch een hoop zooi (voornamelijk boeken en andere papieren, want die zijn zwaar) proberen naar huis te sturen volgende week.

Goed, eenmaal in het hotel (een comfort hotel met een heerlijk groot, schoon bed en een superijne douche en badkamer) vinden we dat we toch een klein rondje door Wellington moeten lopen zonder grote tassen op onze rug. We hebben allebei niet heel erg veel zin, maar we moeten ook eten, dus gaan toch maar lopen. De indruk die we van de stad hebben is dat het heel gemoedelijk,leuk en gezellig is. Er zijn overal leuke cafetjes en barretjes (zelfs 1 die Grolsch schenkt!). In Afrika hebben we een meisje ontmoet die in Wellington gestudeerd heeft en wij begrijpen dat inmiddels heel erg goed. We komen uiteindelijk om snel wat te eten in een foodcourt terecht, daarna bij de Starbucks (ook voor wifi) en in plaats van naar de geplande Italiaan te gaan terug in de foodcourt. De koek is namelijk echt een beetje op....

Rond 19 uur zijn we terug in het hotel, boeken we een taxi voor morgenochtend 4.30 en traditiegetrouw drinken we straks nog een klein flesje bubbles op dat we wederom een deel van deze pracht reis afsluiten. Daarna kunnen we vast heerlijk slapen om morgen dan dus om 4.30 te vertrekken richting het vliegveld en dan via Auckland naar Fiji te vliegen. Hopelijk is het daar prachtig weer (hier viel het de laatste week namelijk erg tegen), staat ons resort er nog na de cycloon die eind december over Fiji heeft geraasd en kunnen we heerlijk 2,5 dag ongestoord cocktails drinken op het strand.

Volgend verslag dan ook hopelijk vanuit een tropisch Fiji, dus tot dan!

Liefs,

Martina & Bas