Argentinie: Cordoba & Mendoza

Om aan te sluiten op het vorige verslag zal ik beginnen met te vertellen dat het bij terugkeer in Buenos Aires behoorlijk ‘slecht’ weer was. Dat wil zeggen, slecht weer voor ‘onze begrippen’. Het regende en was koud (zo’n 18 graden). Wij zijn behoorlijke watjes geworden wat het weer betreft, dus dit was wel even balen. Wat wil je ook, na al die zon.
Veel boeiends valt er dus niet te vertellen over BA. Het vliegtuig (zo’n propeller-unit) had vertraging en daardoor waren we later dan verwacht / gehoopt en het museum dat we wilden bezoeken was helaas gesloten. Dan maar naar de Starbucks voor een kopje koffie en de wifi…

De bus naar Codoba vertrekt ‘s avonds rond 2115 (dinsdag 19/02). De ‘whiky / (whisky)’ slaan we dit keer maar af en vrijwel gelijk proberen we allebei maar wat te slapen.

Op woensdag (20/02) worden we wakker in de buurt van Cordoba. Ik (Bas) heb niet al te best geslapen, maar we moeten het er maar mee doen. Rond 0600 uur ‘s ochtends komen we aan op de (nieuwe) busterminal te Cordoba. Cordoba is de 2e stad van Argentinie en hier wonen zo’n 1,3 miljoen mensen. Vanaf 0700 uur is het redelijk licht en achten we het ‘veilig’ om naar de stad en ons hostel te lopen. Hier kunnen we de tassen droppen en daarna gaan we op zoek naar en koffiebar voor ontbijt en koffie! Dit is nog een hele opgave, vooral ook omdat het vandaag een feestdag / bank holiday is (hier komen we trouwens pas later achter). Die Argentijnen grossieren in de feestdagen schijnt.

We vinden echter een leuk plekje en hier zitten we een hele tijd lekker koffie te drinken. Rond 1100 uur kunnen we onze kamer in in het hostel en daar kunnen we ons lekker opfrissen. Als lunch eten we een simple soepje en ondanks dat er veel dicht is gaan we daarna toch de stad maar verkennen. Via allerlei pleinen en brede (en best gezellige) straatjes komen we uiteindelijk hier ook uit bij een Starbucks (wederom geen mok, wellicht in Chili meer geluk…). Omdat we het rond 1600 uur wel gezien hebben beginnen we maar met bier drinken op een van de terrasjes in het centrum (een ‘balon Cerveza’ = 0,6 ltr bier). Terug in het hostel kijken we nog een film (Clint Eastwood – Gran Torino) en daarna gaan we snel slapen.

Dag 170 (21-02) begint met een rondleiding door het oude koloniale gedeelte van Cordoba. Het ‘Museo Historico de la Universidad Nacional de Cordoba’. De naam zegt het al, dit betreft het oude door de Jezuiten gestichtte universiteitscomplex in het centrum van de stad. Met behulp van een uitstekend Engels sprekende gids bezoeken we achtereenvolgens de Graduation Hall en de Jesuit Library (met oa. Een befaamde bijbelvertaling (simultaan in ik geloof 6 talen) waarvan er slechts 10 (!) ter wereld zijn). In de bibliotheek vinden we natuurlijk ook nog een boek van Erasmus. Vervolgens bezoeken we de ‘Society of Jesus’ Church’; een geheel in Barokke stijl opgetrokken kerk (dus enorm veel pracht en praal en een behoorlijk donker interieur (voor mij te donker…)).

De Jesuit order was wel een bijzonder stelletje omdat zij behoorlijk ‘progressief’ waren (voor die tijd tenminste) terwijl de latere Franziskaner juist behoorlijk ‘conservatief’ waren. Ter info: de Jezuiten hebben het complex gesticht rond 1610 en hadden het onder beheer tot ze in 1767 door Koning Carlos de 3e werden verbannen. Door een studentenopstand in 1918 werd de koers van de universiteit weer meer liberaal en progressief en keerde de universiteit dus weer meer terug tot haar roots. De tour duurt ongeveer een uur en is erg de moeite waard. Nadien bezoeken we zelf nog de kathedraal en de basiliek (beide een mengeling van stijlen maar bovenal is de barokke inslag en het donkere interieur herkenbaar). Als afsluiter van het culturele ochtend rondje dalen we nog af in de Krypte of the Old Novitiate. Deze krypte is in 1989 blootgelegd bij werkzaamheden. De originele krypte is gedateerd op 1700. Best leuk en interessant om even te zien, de stad bruist werkelijk van de historie.

De middag gebruiken we om het ‘nieuwe Cordoba’ te verkennen. Via een grote avenue / stadsas kan je gemakkelijk van de oude naar de nieuwe stad lopen. Hier bezoeken we nog een kerk (Iglesia del Sagrado Corazon de Jesus). Ze grossieren hier in de kerken, wat dat betreft is het niet Italie. Het vlakbij gelegen Palacio Ferreyra biedt een fraaie kunstcollectie (17e eeuw tot modern) in een enorm statig pand van een voormalige dokter. Zelfs Martina kan het wel waarderen. De collectie in een van de zalen biedt al een vooruitkijkje op de rest van het middag programma...(de verwerking van de zwarte bladzijde binnen de hedendaagse Argentijnse geschiedenis...de Junta Militar (1976-1983)).

Voor we het Museo Historico UNC bezoeken, drinken we nog wat in een parkje met 200 ringen die er geplaatst zijn ter ere van 200 jaar onafhankelijkheid van Spanje (1810 – 2010). Er zijn natuurlijk ook ringen van 1982 en 1983 (zie foto).

Het Museo Historico UNC verhaalt over de niet zo fraaie periode in de recente Argentijnse geschiedenis. De straat ervoor is alleen al indruk- en afschrikwekkend, door alle foto’s die er hangen van vermiste personen. Het complex zelf betreft een oude gevangenis waar ook gemarteld en gefolterd werd en de verhalen die er nu verteld worden zijn verre van vrolijk. Het is natuurlijk goed dat dit nu verteld wordt en dat de huidige generatie Argentijnen bewust met dit verleden geconfronteerd wordt. Zoals een ouder iemand daar ook opmerkt: door dit er nu bij de jeugd goed in te stampen voorkomen we dat dit ooit weer kan gebeuren. Ik hoop het van harte.

In de namiddag drinken we nog relaxed een biertje op het terras in de zon. Daarna eten we in het hostel en ’s avonds lopen we nog even weer de stad in. Er is nog een huldiging / shirtpresentatie van DE voetbalclub van Cordoba (3e divisie lezen we later...), wel grappig nog om even mee te pikken.

Vrijdagochtend, 22-02, pakken we onze tassen alweer, want vanavond vertrekt onze nachtbus naar Mendoza. De resterende dag gebruiken we voor een bezoekje aan Alta Gracia. Met een minibusje is dat ongeveer een uurtje rijden. Het ligt ten zuiden van Cordoba. Tegen 1215 uur komen we hier aan en omdat het dus lunchtijd is gaan we eerst maar eens een hapje eten.

Alta Gracia is eveneens een oude Jezuiten nederzetting en is gesticht om als soort satteliet of kolonie stadje het grotere Cordoba te dienen. Dit is erg goed te zien in het ‘Museo de la Estancia Jesuitica de Alta Gracia’. Van 1643 to en met 1762 bouwden de Jezuiten hier een kerk, verscheidene workshops (oa. een graanmolen) en een soort van klooster / schooltje. Met behulp van (zwarte) slaven, localen (Indianen), een bijbel en een hoop toewijding hebben de Jezuiten Alta Gracia dus zodoende opgezet als een soort voorstadje en toeleverancier van grondstoffen voor het grotere en belangrijkere Cordoba. De stad Cordoba was van deze (vaak voornamelijk) agrarische nederzettingen afhankelijk voor de toevoer van allerlei materialen (meel, wol, hout, zuivelproducten, etc.). Erg interessant en leerzaam om dit ook met eigen ogen te zien. Het museum had zelfs sheet met een Engelse vertaling, zodat ook wij het heel goed konden volgen.

Vervolgens lopen we door (de kerk is helaas gesloten, waarschijnlijk vanwege restauratiewerkzaamheden). Het is slechts een kleine afstand tot ‘Villa Beatriz’, ofwel het ‘Museo Casa Ernest ‘Che’ Guevara’. ‘Che’ is geboren in Rosario en heeft vanwege zijn astma lange tijd in Alta Gracia gewoond. Een erg interessant museum, al ben ik niet zo’n fan van Che, Castro fo Chavez en hun ideologie. Het geeft zeker een beter beeld van deze bijzonder man en zijn toch ook wel unieke plaats in de recente wereldgeschiedenis. Het einde van zijn leven is nogal tragisch (maar dat heeft waarschijnlijk ook voor een groot deel bijgedragen aan de mythevorming rond zijn persoon). Castro (der Alte) en Chavez hebben dit museum trouwens in 2006 ook bezocht. Martina kan helaas niet mee naar binnen, want we hebben maar geld bij ons voor 1 persoon (Volgens de Lonely Planet was het niet zo duur, maar de prijs was van ongeveer 10 Pesos naar 75 Pesos omhoog gegaan). De pinpas en creditcard hadden we ‘veilig’ in het hostel achter gelaten dus we moesten het met de cash doen die we hadden en dat betekende slechts 1 van ons naar binnen...

Na dit boeiende stukje geschiedenis wordt het tijd om weer te gaan. Terug in Cordoba eten en drinken we nog wat in een barretje en vervolgens gaan we terug naar het hostel om onze spullen op te halen en weer naar de busterminal te gaan. Rond 2215 is onze bus er en vertrekken we naar Mendoza. Beide proberen we gelijk maar weer wat te slapen.

Zaterdag, 23-02, stappen we rond 0730 uit de bus. Vanuit de bus hadden we al een mooi uitzicht over de bergen (met sneeuw!) rond Mendoza. Omdat het niet al te ver is, lopen we ook hier zelf naar het hostel. We checken in en vervolgens gaan we ook hier op zoek naar koffie en ontbijt. Dit vinden we op de hoek bij Havana (soort Argentijnse Starbucks). Deze dag doen we voor de rest niet zo veel. We lopen een beetje door het stadje (erg fraaie pleinen) en ’s middags drinken we een biertje op een van de hoofdstraten. Ondanks de grootte, ook hier wonen iets van een miljoen mensen, komt het centrum erg rustig en gemoedelijk over. Door de strakke stadsplanning en vele brede straten met bomen (en weinig hoogbouw), komt de stad erg ontspannen over. ’s Avonds eten we op het dakterras van het hostel.

Op zondag, 24-02, slapen we een keer echt uit. Al lukt dat niet echt, maar het idee is er. Ook voor vandaag hebben we weinig op de rol staan, ook met het oog op het drukke programma dat nog komen gaat (Chili, Peru en Bolivia in ruim 3 weken). We lunchen eerst met een soepje en vervolgens drinken we weer koffie bij Havana. Daarna lopen we naar het ‘Museo Area Fundacional’. In 1861 werd Mendoza getroffen door een verschrikkelijke aardbeving en het museum gaat met name hier over. Onder het plein voor het museum bevindt zich een van de oudste opgravingen van de stad; de oude originele bron. We mogen met een gids deze soort van krypte bezoeken en het geheel wordt keurig geconserveerd. Bij deze opgraving hoort ook een oude kerk (van voor 1861), die nog voor een deel overeind staat en deels gestut wordt. Best leuk en interessant om te zien en via de gids en een halfbakken Engelse vertaling komen we vrij veel te weten. Terug in het museum kunnen we niet zo heel veel behalve kijken (werkelijk alles is in het Spaans en mijn hoofd staat er niet echt naar om dat te gaan ontcijferen...).

De rest van de middag en avond gebruiken we om Mendoza te verkennen zoals het hoort: op het terras met wijn en later in een restaurant eten we een enorme steak en daarbij drinken we nog meer wijn (de Malbec uit de regio).

Maandag 24-02, is de dag van weer een wijnproeverij. Na ons ontbijt worden we rond 1000 uur opgepikt door een Vlaams sprekende Argentijn die ons samen met nog 2 Nederlanders naar iets buiten Mendoza rijdt. Hier huren we fietsen bij Mr. Hugo en vanaf daar begint onze queeste naar de beste wijn van Mendoza. Voor we wijn gaan proeven stoppen we eerst nog bij een Olijven boer die circa 2000 ltr olijfolie per jaar produceert. Daarnaast maakt hij ook likeur en allerlei olijf verwante produkten. Martina is met name fan van de soort van olijven tapernades en ik natuurlijk van de ‘dolce’ (zoet), met name de soort van bebogeen (caramel) die ze hier hebben bevalt mij erg goed. De rest van de dag bezoeken we 3 verschillende wijnboeren en proeven we heel veel verschillende wijnen. Met name een wijnboer verdient nog wel een vermelding. Van origine is deze familie namelijk Italiaans en u kan het al bijna raden, maar ze kwamen ook nog eens uit Friuli. De familienaam is ‘Di Tomasso’ en we zijn natuurlijk benieuwd of Lucia deze naam kent (Friuli is behoorlijk groot, dus wellicht niet). Als afsluiter drinken we nog een locaal gebrouwen biertje. Rond 1800 uur zijn we terug in Mendoza. Een geslaagde dag en ’s avonds zijn we behoorlijk uitgeteld, dus we gaan maar weer eens op tijd naar bed.

De volgende ochtend vertrekt de bus naar Santiago de Chili (in Chili dus).
Vandaag 27-02 zijn we wakker geworden in Santiago. Gisteren hebben we de trip over / door de Andes gemaakt van Mendoza naar hier. Dit heeft ons ongeveer de hele dag gekost. Met name de grens over is een behoorlijk gedoe. Werkelijk alle tassen moesten worden gecheckt op levensmiddelen en dat kost natuurlijk tijd. Bij elkaar zijn we zo’n 10 uur onderweg geweest.

Goed. We zijn er dus en we hebben er weer 2 stempels in onze paspoort bij (die al behoorlijk vol beginnen te raken). Vandaag en morgen zijn we nog in Santiago en daarna vliegen we door naar Lima (in Peru). We zullen proberen het verslag van Santiago gelijk te plaatsen zodra we hier vertrekken.

Groeten en liefs,

Bas en Martina