Zuid-Afrika - Road Trip

Terwijl ik dit verslag zit te typen vliegen om de zoveel minuten de vliegtuigen voor onze lodge langs. We zijn namelijk al in Johannesburg. Dat wil meteen zeggen dat onze trip in Afrika er bijna op zit. Het waren 70 fantastische dagen en we hebben ontzettend veel gezien en beleefd. We verlaten dat continent dan ook met gemengde gevoelens. We vinden het aan de ene kant erg jammer, maar aan de andere kant zijn we ook klaar voor ons nieuwe avontuur in Australie!

Voordat we daar zijn moeten we starks eerst 22 uur op vliegvelden en in vliegtuigen doorbrengen. Hier volgen nu dan dus ook eerst nog de belevenissen van onze road trip door Zuid Afrika: in 9 dagen van Cape Town naar Johannesburg via de Overberg en Garden Route.

Terug dus naar maandag 05 November. De dag dat we onze auto op kunnen in Cape Town. Het is zoals we verwacht hadden een klein gebakje, maar wel een prima karretje (een Chervolette Spark, een witte). Ons eerste doel van vandaag is Cape Point en Kaap de Goede Hoop. Dit is verder dan we allebei dachten. Via een bijzondere tolweg (prachtig uitzicht over de verschillende baaien en het strand langs de westkust naar beneden - moet je eigenlijk in het 'echt' zien) rijden we via Simon's Town naar de ingang van Table Mountain National Park. Via normale geasfalteerde wegen rijden we vervolgens het park in. We maken DE foto bij het bekende bord met Kaap de Goede Hoop erop en genieten vooral van de prachtige vergezichten en de natuur om ons heen.

Het is inmiddels al middag en via de weg rijden we verder naar Cape Point (dit ligt nog Zuidelijker en hoger en hier staat ook een vuurtoren). We lopen helemaal omhoog en we horen hier ook voor het eerst een walvis! Echt bijzonder. Af en toe zie je 'm boven komen en uitblazen en dan kunnen we 'm even zien (echt cool hoor!).

Zuid-Afrika bevalt ons wel. Erg mooie natuur. Vanaf het Park rijden we terug naar Simon's Town. Hier stoppen we voor de pinguins. Wat een leuke beesten zijn dat. Op het land kunnen ze niet zoveel (ze lijken soms zelfs een beetje onhandig), maar in het water zijn ze reuze snel en handig.

Eenmaal weer op weg (zo rond 1800) rijden we door naar onze eindbestemming van de dag: Stellenbosch. Stellenbosch staat bekend vanwege de goede wijnen uit deze streek. Het is de 2e 'westerse' nederzetting in Zuid Afrika. Een zekere meneer van der Stel vanuit Kaapstad zag een mooi bos staan in een landelijke streek en stichtte hier een nederzetting: ofwel, het Bosch van Van der Stel, of Stellenbosch zoals het nu heet.

Wij slapen in een hostel (Banghoek Place) op zo'n 10 min. van het centrum. We hebben een kamer met zijn 2-en met douche en toilet, dus voor het eerst (sinds Zanzibar) weer een beetje meer luxe. Lekker! Tijdens het avondeten in een plaatselijk restaurant valt gelijk op dat Stellenbosch ook bekend staat als studentenstad: best hip en vooral jonge mensen hier. Na het eten gaan we redelijk vroeg naar bed, we zijn best moe van alle indrukken.

De 2e dag van onze road trip besluiten we ook nog in Stellenbosch te blijven omdat we eigenlijk nog wel even goed de tijd willen nemen om deze omgeving een beetje goed in ons op te nemen. We slapen eerst eens een beetje uit en maken dan een plannetje voor de rest van de week en de dag van vandaag. Zo rond 1100 uur lopen we richting het centrum via het universiteitsterrein (daar zitten wij vlakbij). Vooral het centrum is erg pittoresk en er zijn een hoop monumentale panden bij. Het stadje heeft een relaxte atmosfeer (het weer is ook erg goed, dus dat helpt ook ;-))en lijkt wel een beetje het Cambridge van Zuid Afrika. Je kan hier vanalles studeren, van wijsbegeerte tot techniek.

Omdat Stellenbosch vanwege het mediterraine erg goede wijnen voortbrengt gebruiken we de namiddag voor een wijnproeverij. Het is moeilijk kiezen (er zijn iets van 30 of 40 estates in de omgeving waar je naar toe kan), maar gelukkig biedt de Lonely Planet hier uitkomst: Villiera it is. We arriveren rond vier uur in de middag, een prima tijd om er een paar te proeven. We proeven eerst de brut (de bubbels) en vervolgens 2 droge witte wijnen (met name de zogenaamde Bush Wine smaakt erg goed). Als laatste volgt een rode wijn. Omdat het verzenden van wijnen best duur is kopen we enkel 2 flesjes voor onderweg. Voor de kenners / geinteresseerden wellicht nog wel leuk: die Bush wijn maken ze door de ranken vrijer te laten groeien (ze knippen minder bij) en bovendien staat tussen de ranken ook andere vegetatie. De wijn krijgt daardoor een vollere, meer krachtige smaak. Erg lekker! (we hebben een adres van een agent / verkooppunt in NL, even onthouden dus ;-)).

Na de wijnproeverij ben ik (Bas) redelijk gesloopt van de combinatie alcohol en hooikoorts (inmiddels heb ik zwaardere pillen gevonden :-)), dus vroeg naar bed. Martina gebruikt het snelle internet om nog even met papa en mama te skypen.

De woensdag (07/11), rijden we weer verder en laten we Stellenbosch achter ons. Via Betty's Bay (meer pinguins, nu een hele kolonie, blijven leuke beesten) bereiken we rond de lunch Hermanus (nog steeds langs de kust). Dit is DE plek om walvissen te spotten vanaf het land en dit klopt ook. We zien er zeker een handvol en een paar zijn echt dicht bij de kust. Als ze weg zwemmen maken ze er een ware show van door uit het water op te duiken en zich vervolgens te laten vallen in de golven. Wat een beesten!

Vanaf Hermanus rijden we via Stanford en Gansbaai langs de kust richting Agulhas. Vanaf Diedam houdt de weg er in eens mee op. Dan maar verder over de zandweg (ik had niet goed op de kaart gekeken of het wel of geen geasfalteerde weg was (wist ik veel...:-$). Het landschap is prachtig en als Martina een beetje voorzichtig rijdt overleeft ons gebakje dit ook wel. De natuur onderweg is prachtig en we zien weer heel veel dieren: struisvogels (ook cool), roofvogels en zelfs een slang die zichtbaar net gegeten had. Rond 1700 zijn we op het zuidelijkste puntje van Afrika: Agulhas. Een mooie kust met een mooie zee (de Indische Oceaan). We nemen weer een foto bij een bord, het wordt wel een heel lijstje zo...
We rijden terug naar Struisbaai om daar de nacht door te brengen in een hostel. We koken zelf en omdat het niet al te druk is hebben we de keuken voor ons zelf. Struisbaai / Agulhas voelt wel een beetje als een eindstation omdat er verder niet echt veel te beleven valt.

Op donderdag (08/11) gaan we 's ochtends vroeg nog even naar de haven van Struisbaai omdat dit bekend staat vanwege de stingrays / roggen die er wellicht te zien zijn. Vandaag niet helaas, maar we kunnen niet altijd geluk hebben. Zonder de vissen is het bezoek van de haven ook de moeite waard. Rond 10 uur rijden we via Bredasdorp weer terug naar de hoofdroute en in Swellendam stoppen we voor koffie. Het weer is nog steeds erg lekker (zonnig en een lekker briesje). Wat hebben we het goed!
Vanaf Swellendam is het nog zo'n 180 km naar Oudtshoor (ons doel van vandaag). Eerlijk gezegd dachten we dat het dichter bij was, maar alles is hier wat verder dan gedacht. Geeft niets, we hebben de tijd.

Eenmaal buiten Swellendam tanken we voor de 1e keer. Zo'n 300 Rand (een kleine 30 EUR) voor ruim 25 ltr. Dat zijn we niet meer gewend! Het is ook een redelijk zuinig autotje, dus dat komt ook nog eens goed uit. Zo rond 1600 uur zijn we in Oudtshoorn, een stadje bekend vanwege de grotten en de vele struisvogels (op farms). Ons hostel voor vandaag is een waar plaatje. Het uitzicht is wederom prachtig. We hebben een cottage, dus ook onze eigen keuken dit keer (best schattig ingericht allemaal). We koken zelf, en omdat we in struisvogelland zijn besluiten we dan vanavond ook maar struisvogel steak / burger te eten. Best lekker vind ik, al vindt Martina het niet zo'n succes. Het smaakt een beetje naar wild.

Op vrijdag 9/11 ontbijten we lekker in onze eigen lodge en daarna rijden we snel naar het noorden omdat we daar de rondleiding van de Kangoo Caves (de bezienswaardigheid uit de buurt) van 0900 uur mee willen pikken. Omdat Martina last heeft van haar rug kiezen we voor de normale rondleiding en niet de adventure tour (veel klimmen en klauteren). De tour en met name de grotten zelf zijn indrukwekkend. De eerste kamer van de grotten, een grote hal werd voorheen (net als op bijvoorbeeld Gibraltar) ook gebruikt voor concerten. We lopen zo'n 600 mtr de grotten in. De gids is erg goed en hij verteld echt geanimeerd over het geheel en de geschiedenis. Wat een wereld!

Eenmaal uit de grotten en weer terug in de auto besluiten we de struisvogelfarms te laten voor wat het is en verder te rijden. In Australie krijgen we weer een kans en we hebben nog een behoorlijke trip voor de boeg deze dag. We rijden dus door naar Mosselbay. De scenery onderweg is wederom erg mooi, met name de rit door de bergen (de pas) is zeker de moeite waard. Zo rond de lunch zijn we in Mosselbay. Volgens Martina en de boekjes is deze stad redelijk verpest door het toerisme. Dit klopt ook wel een beetje, daarom blijven wij er niet slapen. We lunchen eerst lekker in het zonnetje (vis!). Na de lunch gaan we naar het bekende museum alhier. Er is een oude graanopslag, gebouwd door de VOC (in 1786), waar nu een deel van het museum in gevestigd is. Het masterpiece is natuurlijk de replica van de 'carnaval' (type boot) waarmee Dias in 1488 (als eerste Europeaan) de ronding van de Kaap mee voltooide. Dit schip is hier in 1988 heen gevaren als herdenking van deze historische reis. Een erg indrukwekkende prestatie, ook toen nog. In Mosselbay is zowel Dias als de kapitein van de replica aan land gegaan (hij was wel 3 mnd sneller, Dias deed er 6 mnd over). De naam Mosselbay is er later door de Nederlanders aan gegeven, vanwege de, u raadt het al: vele mosselen in de baai.
Na dit korte cultureel en historisch verantwoorde intermezzo is het tijd om weer door te rijden. Onze volgende stop is Knysna en met name de ingang van de baai bij Knysna. Twee rotsen houden hier de wacht: ze worden 'The Heads' genoemd. Een echt adembenemend gezicht. Prachtig gewoon.

Tegen de avond rijden we door naar onze bestemming van vandaag, een guesthouse vlak bij Plettenberg Bay, de Abalone Beach House. De naam zegt het al, vlakbij het strand dus. De locatie is schitteren en goed gekozen. De eigenaren wonen zelf ook in het huis en je kookt dus ook in 'hun' keuken (best een beetje raar). Na het eten vallen we in slaap terwijl we de zee horen ruizen op de achtergrond...

De zaterdagochten (10/11) gebruiken we voor een strandwandeling. Even lekker uitwaaien, en hoe! Er zijn hier namelijk dolfijnen. En dan niet een paar, maar een heleboel. Deze spelen gewoon met de golven en soms komen ze op je af zwemmen in een golf, echt super cool! Zie ook de foto, geweldig gewoon! Het strand is lekker schoon en het zand wit, zoals je het voorstelt, het klopt gewoon allemaal.

Plettenberg Bay staat eigenlijk bekend vanwege het walvis spotten (vanaf het water). De meeste walvissen zijn echter al weg omdat het vanaf nu te warm is. In Hermanus is het nog iets kouder, dus daarom hadden we daar meer geluk. Van een passant op het strand krijgen we nog een tip om ook de Natures Valley (richting het oosten) mee te pakken. Dit doen we als we weer gaan rijden en dit blijkt een goede tip. Na al het natuurschoon rijden we via de tolweg verder naar het oosten. Hierbij passeren we ook de bekende brug over de Bloukrans (gebouwd in 1980-83). Een magistraal stukje bruggenbouw. De brug is bijna 500 mtr lang en meer dan 200 mtr hoog. De ' span' bestaat uit een enkele betonnen boog. Gelukkig zijn er ook toeristen, want daardoor is de brug ook van de zijkant benaderbaar. Het is namelijk tevens de plek om te bungeejumpen. Ons niet gezien (famous quote: 'I am not stupid'), maar kijken kan geen kwaad.

Lunchen doen we in het Tsitsikamma National Park. Met name bekend van de suspension bridge over de baai (tuibrug). Het is redelijk mistig, maar dat geeft ook wel een leuk effect. De zee is best ruig en het is een heel mooi plekje. We maken nog een klim naar boven en hier is het uitzicht iets beter, maar nog steeds behoorlijk mistig. Rond 1530 zijn we weer bij de auto en rijden we verder, nu richting Jeffrey's Bay (de surfspot langs de kust).

Eenmaal in Jeffrey's Bay is het een beetje uitgestorven. Wat wil je ook, het seizoen is immers voorbij (als het hier winter is: mei-september). Hier verblijven we in een echte surfers-backpackers, ook wel een keer bijzonder om mee te maken (beetje linkse typjes hier...).
Op zondag 11/11 gaan we eerst weer naar het strand om nu eens te kijken waar het die surfers allemaal om te doen is. Er zijn wel (kleine) tubes zichtbaar, maar DE fameuze 'supertube' is vandaag niet thuis. Het seizoen is dan ook niet voor niets voorbij constateren we...jammer, maar we hebben niet zoveel met surfen, dus snel weer weg hier.

Tegen 1100 uur zitten we in de auto naar Port Elisabeth. Dit blijkt niet echt boeiend te zijn (geen echt centrum of historische wijk die het vermelden waard is). Toch vinden we een goede plek om te lunchen. Na dit korte intermezzo rijden we door naar Graaff Reinet, het doel van vandaag. Dit ligt veel verder naar het Noorden en zo komen we ook weer meer richting Johannesburg, waar we dinsdagavond al moeten zijn. Onderweg is het vooral het landschap en met name de leegte die indruk maakt. Er is soms vele kilometers lang echt - helemaal - niets! Bij elkaar komen we misschien 12 auto's tegen.

Eenmaal in Graaff-Reinet blijkt dat we een erg idyllisch hostel te hebben geboekt. Alsof je bij opa & oma thuis logeert, erg knus en schattig allemaal. Na 13 (!!) kinderen te hebben gebaard heeft dit echtpaar 4 jaar geleden besloten de deuren te openen voor gasten. Erg leuk aangekleed en erg verzorgd allemaal, wel een beetje oubollig soms, maar erg ok. We worden erg gastvrij ontvangen en dat is ook de reden waarom ze dit doen: ze maken graag een praate en zo hebben ze nog eens mensen over vloer. 's avonds eten we in een van de 2 restaurants die op zondag nog open zijn. Zo tegen 2200 uur liggen we in bed.

Op maandag 12/11 worden we verrast door een overdadig ontbijt klaargemaakt door de gastvrouw des huizes (Imelda). Na dit lekkere ontbijt vervolgen we onze weg naar de Vallei der Verlatenheid (Valley of Desolation). Het is erg rustig in dit National Reserve. We genieten van de prachtige uitzichten en we hiken nog weer een stukje een berg op. Het landschap waar we gisteren doorheen zijn gereden is door de hoogte nu goed te zien: wat een ontzettend uitgestrekt landschap. Heel erg indrukwekkend (je voelt je als mens toch wat klein zo...)

Tegen 11 uur rijden we terug naar het stadje. Hier bekijken we vervolgens nog de nieuwe NL hervormde kerk, de city hall en het oorlogsmuseum. Tijdens een van de Boereoorlogen was hier een post van de Engelsen, dus de oorlog heeft hier aardig zijn sporen achter gelaten. Ook de laan met oude huizen is erg fraai om te zien. Al snel blijkt waar de aantrekkingskract vandaan komt: het is net alsof je in een tijdmachine bent gestapt en even terug bent in de 19e eeuw. Iets na 12 uur vervolgen we onze weg richting Bloemfontein. Onderweg is het met name weer de leegte die indruk maakt (er is soms echt gewoon helemaal niets...). Tegen half zes zijn we op onze bestemming, een basic cottage bij een boer op zijn erf. Voor 1 nacht wel prima (stel je er niet te veel van voor).

Op de laatste volle dag (dinsdag 13/11, vandaag dus) op dit prachtige continent rijden we van Bloemfontein naar Johannesburg, bij elkaar zo'n 400 km. Johannesburg zelf is gigantisch groot. We hadden niet echt een goede routebeschrijving en vanaf de rondweg was het toch nog een hele tour. Zoals in het begin vermeld: we slapen vlakbij het vliegveld, op een soort van game lodge. Buiten huppelen de hertjes en de pauwen zitten (letterlijk) op het dak, dus we slapen deze dag nog even half in het wild. Een mooie afsluiting van een prachtige tijd op een prachtig continent. Morgenvroeg om 9:15h (14/11) vertrekt ons vliegtuig via Abu Dahbi naar Sydney.

Binnerkort vanaf daar een update. Voor nu, nogmaals bedankt voor de reacties en erg grappig om te horen dat bij een aantal van jullie ook weer herinneringen bovenkomen (of zelfs atlassen en fotoboeken erbij gepakt worden). Blijf ons volgen,

groeten en liefs,

Bas & Martina